mist
Door mist omgeven
In de verte een dof geluid
Een zon die de mist niet kan breken
Nog een stap verder in het moeras
Alleen een innerlijke stem houdt me nog gezelschap
Weer dat gevoel, machteloos,
val ik op mijn knieën
Met de handen in het haar,
en een traan die het water vervoegd
In de verte een dof geluid
Een zon die de mist niet kan breken
Nog een stap verder in het moeras
Alleen een innerlijke stem houdt me nog gezelschap
Weer dat gevoel, machteloos,
val ik op mijn knieën
Met de handen in het haar,
en een traan die het water vervoegd
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, januari 24, 2020 22:05 |
| Mooi geschreven zoals het kan voelen. Wens je veel moed en iemand lief in de buurt om je steun te geven, gts Clarice | |
Over dit gedicht
| Auteur: Thor.be | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||