Hoop.
Hoop.
Waar liefde hoop
doet degraderen
is het toch een anker in ons bestaan
draagt het zo velen
door hun zorgen
in een benard dagelijks gaan.
Gloort het als licht-
flits in het donker
als vlag een wenkend perspectief
dat glimlach toverend
de kim siert
in dromend voelbaar blij gerief.
Het is de boei
ons toegeworpen
die van verdrinking ons bevrijdt.
Van hemelhoog
in ons geborgen
gave in de hier spartelende strijd.
Waar een spiegel in
haar reflecteren
lach doet verschijnen op ’t gelaat
vanuit donkerte in
licht verand’ring
verbaasd ,verwonderd, voor haar staat.
th
Waar liefde hoop
doet degraderen
is het toch een anker in ons bestaan
draagt het zo velen
door hun zorgen
in een benard dagelijks gaan.
Gloort het als licht-
flits in het donker
als vlag een wenkend perspectief
dat glimlach toverend
de kim siert
in dromend voelbaar blij gerief.
Het is de boei
ons toegeworpen
die van verdrinking ons bevrijdt.
Van hemelhoog
in ons geborgen
gave in de hier spartelende strijd.
Waar een spiegel in
haar reflecteren
lach doet verschijnen op ’t gelaat
vanuit donkerte in
licht verand’ring
verbaasd ,verwonderd, voor haar staat.
th
Reacties op dit gedicht
| Gerardo: | Vrijdag, januari 24, 2020 19:14 |
| Hoopvolle woorden |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 24, 2020 14:33 |
| Een positief gedicht dat opnieuw hoop uitstraalt als een lichtflits in het donker. Hoop doet leven... Wens jou een goed weekend. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||