hiaten
hiaten
hiaten tussen woorden ontwikkelen
turbulenties die onbegrip en verwarring
tot nieuwe uitleg van universele waarheden
behoeven in breinen van letterknechten
wie is er wijzer en je wordt al grijzer
in krantenkoppen die snellers dagelijks
hun ogen willen tarten om dan te
concluderen dat vrouwen en meneren
niet dieper durven komen dan de
keerzijde van hun dromen die zij altijd
hartelijk verwelkomen tot ongemak
en oude filosofen doen fluisteren in
dovemansoren die dan weer nieuwe
inspiratie horen in vertrouwde withiaten
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||