Mijn hoofd is nooit leeg
Vol met mijn gevoelens en gedachten
Mijn hersenen brengen geen kalmte teweeg
Om zo pijn en verdriet te verzachten

Ronddwalende gedachten die opkomen
Anderen kunnen het niet zien
Levensechte dromen
Of verwerking van verleden misschien

Ook al is het dat niet wat ik bedoel
Je leven kun je niet altijd sturen
Ik kan niet praten over dat gevoel
Mijn hersenen draaien overuren

Nooit alleen, maar wel vaak eenzaam
Gedachten in ervaring gedeeld
Maar ik blijf heel waakzaam
Omdat het altijd mee speelt

30 jaar geleden was het die dag
Dat ik je moest laten gaan
Hartverscheurend hoe jij daar lag
En moest ik alleen verder voortaan

Verdriet als nooit tevoren
Onwerkelijk en onevenwichtig
Mijn eerste echte liefde verloren
☆ 27 januari 1990

Al die jaren zijn voorbij gevlogen
Door enorm veel momenten geraakt
Wel wetende maar soms vol onvermogen
Dat jij over mij hebt gewaakt

Als jij nog had mogen leven
Had ik mijn rust allang gevonden
Weet ik zeker dat wij samen waren gebleven
Het is toch eeuwig zonde

Dankbaar dat ik jou heb gekend
Voel ik me nu eindelijk thuis
Voel ik dat ik nu aardig op mijn plek ben
Met een man, 4 kinderen en een mooi huis

Het heeft wat jaren mogen duren
Relaties en breuken en veel leed
Heb wat moeten verduren
Maar nu voel ik me compleet

Weliswaar nog steeds met vlagen
Van boosheid, angst en verdriet
Heb ik zo mijn dagen
Maar klein krijgt het me niet

Gedachten uitschakelen
Gevoelens koesteren en uiten
Opschrijven en oprakelen
Maar sluit het niet buiten

Omdat ook jij een groot deel
Van mijn leven bent geweest
Alle periodes maken samen een geheel
En dat ben ik, 1 groot feest 🍀

AHJstorytotell ~27/01/2020~