waterwoorden
waterwoorden
op eenzame hoogtes maar niet ongetroost
overzag hij weerkaatsingen kunstig nagebootst
die eenieders temperament en verduisterd verleiden
ontpoppen tot het inleggen van verborgen tijden
waar zonnen om stralen en manen het schaamrood
op de kaken voelt die astronomen en profeten onder haar
voeten vond vertaald in beelden om ons duidelijk
te maken dat wij tot aan het einde geraken met
nog een zevental plagen zodat wij ons af kunnen
vragen wat wij uiteindelijk nog kunnen verdragen
de schier eindeloosheid der vastbepaalde dagen
om onszelf te beklagen in onherkenbare waterwoorden
die onze ziel doorboorden als een schrik van eeuwig wel
of eeuwig wee dat als een windvlaag waait met ons mee
Reacties op dit gedicht
| Gerardo: | Maandag, januari 27, 2020 21:19 |
| Tja. Hoe lang hebben we nog. | |
| semara : | Maandag, januari 27, 2020 21:08 |
| Voelbaar...mooi geschreven! | |
| Johny Donovan: | Maandag, januari 27, 2020 13:46 |
| sterk hoor ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||