Auschwitz.
Auschwitz 2.
Koffer met naam
ligt opgeslagen
kenmerk van volkomen zinloosheid.
Eens meegesjouwd
zonder een weten
an een versnelde eeuwigheid.
Direct na aankomst
die vergassing
Waartoe een ras daar mee werd gemoeid
Wat geen waarde had
Werd opgeslagen
’t meest waardevolle uitgeroeid.
Bergen spullen, pruiken
gouden tanden
getuigen van verwoestend leed
uiteengeslagen
perrons met honden
dat ’t mensdom dit toch nimmer vergeet.
Bruikbare jeugd
werd tijd geschonken
totdat die uitgemergeld daalt
In massagraven
als nooit bestaanden
zoals ’t regiem het heeft vertaald.
De poort verkondigt
Arbeit adelt
doch wat daar onder werd verstaan
ligt opgestapeld
In haar wrakhout
steekt in onmenselijkheid haar vaan .
th
Koffer met naam
ligt opgeslagen
kenmerk van volkomen zinloosheid.
Eens meegesjouwd
zonder een weten
an een versnelde eeuwigheid.
Direct na aankomst
die vergassing
Waartoe een ras daar mee werd gemoeid
Wat geen waarde had
Werd opgeslagen
’t meest waardevolle uitgeroeid.
Bergen spullen, pruiken
gouden tanden
getuigen van verwoestend leed
uiteengeslagen
perrons met honden
dat ’t mensdom dit toch nimmer vergeet.
Bruikbare jeugd
werd tijd geschonken
totdat die uitgemergeld daalt
In massagraven
als nooit bestaanden
zoals ’t regiem het heeft vertaald.
De poort verkondigt
Arbeit adelt
doch wat daar onder werd verstaan
ligt opgestapeld
In haar wrakhout
steekt in onmenselijkheid haar vaan .
th
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, januari 28, 2020 08:54 |
| Zeer aangrijpend. Onmenselijk zowel hoe die arme mensen vernietigd werden, als hoe mensen tot zulke gruwelijkheden in staat waren. Ik kan het niet bevatten, het is te erg. Maar het is goed om nooit te vergeten, om herhaling te voorkomen. Liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Maandag, januari 27, 2020 22:10 |
| Mooi sereen gedicht, Teun. Hoe mensen van hun mens en persoon zijn beroofd werden en hoe makkelijk men zich schuilde achter autoriteit en dienstplicht. Dat het mag blijven herinnerd worden, gts Clarice | |
| Gerardo: | Maandag, januari 27, 2020 21:15 |
| Walging, triestheid, onbegrip en boosheid. | |
| Claudelaire: | Maandag, januari 27, 2020 17:28 |
| Onvoorstelbaar hoe ver een doodgewone mens kan gaan in zijn wreedheid ! Ik hoop vurig dat zulke zielen wroeging voelen, dat is al een straf op zichzelf. Maar misschien was-in de woorden van Nietzsche- God reeds dood toen dit drama zich hier op Aarde afspeelde ! Krachtig gedicht dat stemt tot nadenken !! | |
| Anneke Bakker: | Maandag, januari 27, 2020 13:45 |
| Ik zag de uitzending gisteravond en kreeg hoog kippenvel. Verbazingwekkend waartoe een slecht mens in staat is, absurt. Goed en heftig verwoordt Teun. Groet van Anneke |
|
| Johny Donovan: | Maandag, januari 27, 2020 13:42 |
| 't was wreed diene tijde goed beschreven Teun!! |
|
| Will Hanssen: | Maandag, januari 27, 2020 13:28 |
| Heel goed verwoord Teun, ik ben daar twee jaar geleden geweest en het verbaasde mij hoe ontzettend veel mensen daar vast gezeten en/of omgekomen zijn en zo waren er nog veel meer kampen. Onvoorstelbaar dat het heeft kunnen gebeuren |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||