De vroegere ziel
de vroegere ziel
zacht speelde
de muziek
snaarde over
gevoelige delen
van de vroegere ziel
maakte in mensen
emoties wakker die
lang hadden gerust
er was al
een lach uit het
diep onbewust
waar verbondenheid
specie voegde uit
een andere tijd
waarin samen iedereen
nog kon beamen
toen wilden
de woorden weer
komen die vergeten
waren ontstegen
door ze heel vaak
dromend te zingen
op de melodie uit het
hart diep van binnen
wil melker
28/01/2020
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Dinsdag, januari 28, 2020 12:15 |
| terugblikkend th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 28, 2020 10:15 |
| Op de lange duur verpulvert de mortel en is de smenhang kwetsbaar, die hangt heden ten dage als los zand aan elkaar. Het is wenselijk dat de speciekuip weer op volle toeren gaat draaien, dat roept het hart diep van binnen om verbondenheid. Mooie mystiek in verbondenheid hier toegevoegd. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
| Claudelaire: | Dinsdag, januari 28, 2020 07:30 |
| Ja er was een mooie tijd voor de zondeval, en we voelen het Paradijs bij momenten maar beseffen dat het kwade soms de overhand neemt in ons denken en doen, we zijn gedoemd tot de vrijheid van de vrije wil, de kosmische strijd van de twee krachten woedt in ieder van ons ! Prachtig gedicht met een appèl op onze verantwoordelijkheid !! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||