Madame Marie Bucket
Mijn moeder heeft een vrije geest
maar bij haar pietluttige vriendin
die zij meer dan een halve eeuw
kent, moet ze soms geeuwen, de
kleine burgeres heeft immers op
alles commentaar: op dat lelijke
blonde haar, de versleten foulard
en vaders ouderwetse dressoir.
Moeder is immuun voor deze scherpe
papegaaienstem die kwekt en kwaakt.
Maar als deze madame op tv plotseling
een bekende snaak in adamskostuum
ziet, laat ze alle remmen los, krijgt haar
kwaad gezicht ineens 'n glamourblos!
En als ik haar betrap plukt ze
verlegen aan de druiventros.
Want ondanks alle schone schijn blijkt
zij dan toch van vlees en bloed te zijn!
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, januari 29, 2020 15:33 |
| hoe herkenbaar th | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, januari 29, 2020 13:29 |
| ja, grappig weergegeven, en dat zijn wij allemaal, vlees en bloed, maar ook nog een ziel. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||