eeuwigheid
eeuwigheid
als eeuwigheid een issue wordt
verlangen of angst dan onverkort
je dromen in de echoloze put zijn gestort
als tijd slechts tijdelijk is
gewetens nadenken over gemis
en de waarheid wordt dan gewis
als iedere seconde gaat tellen
er behoeftes in je op komen wellen
die je je eerder niet voor kon stellen
waar blijft dan een mens met zijn onsterfelijke ziel
die hij met zich meedraagt onder zijn aardekiel
en eeuwig zal blijven hoe de rechtspraak dan ook viel
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, januari 30, 2020 02:29 |
| besef van sterfelijkheid brenge je momenten zonder bijkomstigheden van eeuwig wezen beleven. bijbels gaan we weliswaar gewoon dood, maar toe geroepen is er naar wij mogen hopen in loof er lief je zien een naderhand opstaan. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Woensdag, januari 29, 2020 15:31 |
| we zullen het ervaren nu en straks th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, januari 29, 2020 14:22 |
| Kwestie van sterven en in de hemel zien te komen tot we herboren worden , afwachten hoe de rechtspraak uitvalt. Bijzonder mooi gedicht. Fijne middag met zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||