Occulte riten
occulte riten
warmte wiegde
water tot
hogere golven
nog dichterbij
jij dacht het
te bezweren
probeerde met
occulte riten
maar je bracht
water naar de zee
wij hebben
de vloed
niet afgewacht
zagen het land
en de steden
verdwijnen in
een gigantisch
pandemonium
waarbij het leven
in zichzelf is gestikt
oplandig treurt
totale verslagenheid
wij zijn de roots
van onze generaties
kwijt in het
verdronken land
dat nederig erkent
de lat heeft nu te
hoog gelegen als de
zee het land herneemt
wil melker
30/01/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 30, 2020 17:48 |
| Laat ze de dijken maar hoger bouwen dan vóór het het land verdrinkt. Knap verwoordt Wil. Mooie avond wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 30, 2020 09:19 |
| gevaar onderkennen th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||