Jij voelde mijn problemen
Jij voelde mijn verdriet
Jij voelde wat ik voelde
en ik voelde het niet

Ik zag een grote chaos
Ik keek vooruit en dacht terug
“Nu” bestond niet echt voor mij
Voelen deed ik soms heel vlug

Ik raakte snel geprikkeld
En ik kon niet veel bespreken
Ik wist niet waarom, of wat het was
Maar het was iets is gebleken

Stress van hoge mate
Vechtmodus was geen fase in mijn leven
Ik had het ooit mij gemaakt
En dat is dus altijd zo gebleven

Jij opende mijn ogen
Het moment dat jij de jouwe sloot voor mij
Ik ging voelen, kroop in mijn hart
maar wie ik daar juist vond was jij

Ik verlangde nu zelfs om te praten
Mijn verhaal te vertellen van kinds af aan
Jou te vragen hoe jij bent opgegroeid
en wat het met jou heeft gedaan

Wat waren jou momenten van geluk
Wat waren jou momenten van verdriet
Voel jij je onzeker op momenten
En zo ja, op welk gebied

Hoe waren jou vorige relaties
en waarom liep dat mis
Laat mij leren van een ander
en horen wat belangrijk voor jou is

Maar jij zit al tijden in een burn-out
Dat doet mij oprecht heel veel verdriet
Ook wetend dat jij in mijn gevoel geweven zat
Want dat wist ik toen nog niet

Nu wil ik er zo graag voor je zijn
Een luisterend oor, maar oordeel-loos
Je vertellen dat ik aan je zijde sta
Al ben je verdrietig of juist boos

Het spijt me oprecht hoe ik me naar jou heb gedragen
Want mijn innerlijke strijd stond los van jou
Jij verdient de grootste liefde
Wat ik je nu intens graag geven zou

Maar ik heb iets in jou gebroken
en het vertrouwen is bezweken
Jij zal mij altijd zien op de manier
hoe je naar me hebt gekeken

En zo gaat de liefde verloren
en scheiden onze wegen
Ondanks dat ik je met mijn ogen niet meer zie
In mijn hart kom ik je dagelijks tegen

Daar zal ik je blijven voelen en aan je denken
Daar zal ik jou een knuffel geven
Daar zal mijn liefde altijd zijn
tot aan het einde van mijn leven