licht
licht
alsof licht niet meer is dan zon
en zien in het donker waar de
protonen en het materieloze niets
hun opwachting maken in drommen
dromen die de innerlijkheid van de
oneindigheid der ongeziene ziel beviel
van antwoorden op ongestelde vragen
die beklagen het kromme in ons
levenslot dat wijzelf de verkeerde
richting tot ons aantrekken in oeverloos
verlangen naar wat niet is en ook niet
te bekomen in al de stromen van
het bomen over ons eeuwig onderkomen
te vuur of het gezelschap der vromen
Reacties op dit gedicht
| juffie: | Vrijdag, januari 31, 2020 21:42 |
| en alsof donker dan alleen de tunnel is waardoor het licht niet verder kan..... een intrigerend stukje waarin je in veel beelden spreekt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||