toch kan ik niet de hele wereld meenemen
de bergen en velden, zeeën en stromen
- onder mijn oksels kunnen karpers niet groot worden -
zo moest men vroeger voor de inquisitie
boeken verbergen opdat zij niet verbrand werden

met ploeg en geld verdienen wij het zout des levens
ook al ben ik mij daarvan niet zeker, ik zie wel
dat ik de hele wereld niet meenemen kan
- het is alsof ik iets probeer te smokkelen dat verboden is

en ik weet, ik moet moeite doen om te luisteren
wanneer bij het barsten van de schalen de slapen pulseren
want onverhoeds komen de draken uit hun eieren
keren zich tegen hen die hen voeden met melk

de hemel verduistert voor hen die sterrenkaarten tekenen
van datgene waar zij thuis zijn, waar Venus opgaat
dan zegt men: Onze draken vliegen naar hun planeten
elk van hen draagt een vergiftigd geschenk in zijn klauwen

ik wacht, bedwing vlammen en besluit buiten te slapen
zet twee landingsbanen uit
blijf waakzaam, probeer de vlammen gelijkmatig te houden
als mijn draak landt op de splitsing van hemel en aarde


sunset 01-02-2020