Waaiewind
Wind waait
in mijn hoofd
een meeuw
die schreeuwend
moord en brand
belooft
Zand spat
mijn voeten
grijs
en in mijn
oren giert
de waaiewijs
Voorbode van
een storm
die laaiend
golft en
zoutend giert
Laat hier
en daar
een schuimend
witte
watersliert
het zand
voor eeuwig
kussen
en ik ga
ondertussen
zachtjesaan
naar huis.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, februari 09, 2020 12:15 |
| Erg mooi gedicht. Hopelijk veilig thuis voordat de storm in al zijn hevigheid losbarst. Liefs, Aquarel |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, februari 08, 2020 23:55 |
| prachtig ik houd van storm niet wegens de ravage maar om de storm zelf |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, februari 08, 2020 18:23 |
| binnen stil in huis luisteren zal morgen geborgen onverwachte gedachten mogen ontkluisteren, wie weet toch een dag in dank. hans |
|
| teun hoek: | Zaterdag, februari 08, 2020 15:56 |
| mooi . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||