zonnig
Zonnig gedragen geluk
Vond de duisternis
In stilte, zo donker
Begon mijn traan
Ik voelde en droeg
Mijn littekens.
Foute gedachtes
Deden mijn dwalen
Maar nu, nu voorbij
En draag ik bewonderend
Een glimlach
Stralend van geluk
Vond de duisternis
In stilte, zo donker
Begon mijn traan
Ik voelde en droeg
Mijn littekens.
Foute gedachtes
Deden mijn dwalen
Maar nu, nu voorbij
En draag ik bewonderend
Een glimlach
Stralend van geluk
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, februari 09, 2020 09:19 |
| Oh, wat fijn. Die stralende glimlach is jou van harte gegund. Liefs, Aquarel |
|
| juffie: | Zaterdag, februari 08, 2020 20:25 |
| hou vast, dat geluk | |
| Hans Winter: | Zaterdag, februari 08, 2020 18:30 |
| beseffen dat zij echt slechts tijdelijk zijn laat je op doortocht de morgenstond verwonderen. groetje, hans |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 08, 2020 17:51 |
| Nu dan tranen van geluk bekroond met een glimlach. Heel mooi Tulpje blijf lachen. Fijn weekend. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, februari 08, 2020 15:55 |
| boeiend , houden zo th | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||