Boulevard de la Madeleine
Zonder vrouw aan mijn zijde
is zelfs Parijs een sombere stad
de bomen zijn te kaal
aan de Boulevard de la Madeleine
ik heb op haar gewacht, naar haar gezocht
ben verdwaald in mijn gevoelens
kende ik haar beter,
dan wist ik misschien echt
wie ze is of waar ze was
niemand die om me geeft
niemand die er voor me is
de bomen worden steeds kaler
aan de Boulevard de la Madeleine
ik zou in haar armen willen verdwijnen
waar ik min met de liefde
waar ik min met de invallende nacht
toch blijf ik hoop houden
zoeken tot ik haar vind
tegen beter weten in
het gevoel is zo verlammend
alsof een deel van mij gestorven is
alsof ik een deel van mij achter heb gelaten
onder de kale bomen van de Boulevard de la Madeleine
is zelfs Parijs een sombere stad
de bomen zijn te kaal
aan de Boulevard de la Madeleine
ik heb op haar gewacht, naar haar gezocht
ben verdwaald in mijn gevoelens
kende ik haar beter,
dan wist ik misschien echt
wie ze is of waar ze was
niemand die om me geeft
niemand die er voor me is
de bomen worden steeds kaler
aan de Boulevard de la Madeleine
ik zou in haar armen willen verdwijnen
waar ik min met de liefde
waar ik min met de invallende nacht
toch blijf ik hoop houden
zoeken tot ik haar vind
tegen beter weten in
het gevoel is zo verlammend
alsof een deel van mij gestorven is
alsof ik een deel van mij achter heb gelaten
onder de kale bomen van de Boulevard de la Madeleine
Over dit gedicht
| Auteur: Rien de Heer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||