Beelden
beelden
zij voelde in
stenen haar
eigen genen uit
een eerder bestaan
zag landschappen
in het terloopse gaan
onder vluchten
vol kleurrijke luchten
in de warmte van
thuis was er het
ceremonieel groeten
in eindeloos ontmoeten
waarin samen
ervaren waarheen
de stroom van de tijd
ons toen heeft geleid
in tal van talen
verstond babel al
onze verhalen in beelden
die wij konden delen
wil melker
13/02/2020
Reacties op dit gedicht
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, februari 13, 2020 12:41 |
| ja, het oordeel van de spraakverwarring heeft wat teweeg gebracht. maar met pinksteren is dat min of meer opgeheven, toen eenieder hoorden de woorden in hun eigen taal. |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, februari 13, 2020 11:36 |
| Gesprek zonder woorden en toch kunnen verstaan. Mooi geschetst hier Wil. Wens je een fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, februari 13, 2020 08:52 |
| zonder resultaten th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||