valentijn, ietwat anders
spraak en schrift geven het aan
hoe zeldzaam wonderlijk in het bestaan
waaronder ik niet lijden wil
ik wil er boven staan
mij nimmer eenzaam voelen noch alleen
de wegen van mijn leven gaan
waar ik zovele anderen zie
soms zelf in hun onzichtbaar schemeren
voel ik hen altijd heel nabij
in al het denken, niet alleen van mij
leeft dit gevoel
een ieder wordt door iedereen bekeken
en 't is gebleken
wie je ook bent en hoe je het ook vindt
liefde is nimmer van je zijde geweken
sunset 14-02-2020
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, februari 15, 2020 10:42 |
| teun hoek, Gerardo, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een liefdevolle verderzetting. Warme vriendschappelijke groet, |
|
| Gerardo: | Vrijdag, februari 14, 2020 20:27 |
| Mooi slot. | |
| teun hoek: | Vrijdag, februari 14, 2020 15:09 |
| een belangrijke conclusie th | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||