De straten van Londen
Versleten schoenen schoppen tegen kranten
die het nieuws van gisteren vertellen
laat me je bij de hand nemen
dan leid ik je door de straten van Londen
waar de mensen geen trots
meer in hun ogen hebben
hoe kun je zeggen dat je eenzaam bent,
dat voor jou de zon niet schijnt
ik laat je van gedachten veranderen
in deze stad huilt de regen vol verdriet
geen wereld die daar iets geeft
om de oude man die in zijn eentje leeft
zittend op een versleten stoel in het café
kijkend over de rand van zijn herinnering
zijn handen warmend aan het glas
de straten van Londen
ik neem je bij de hand
hoe kun je me zeggen dat je eenzaam bent
als dit beeld op je netvlies rust
die het nieuws van gisteren vertellen
laat me je bij de hand nemen
dan leid ik je door de straten van Londen
waar de mensen geen trots
meer in hun ogen hebben
hoe kun je zeggen dat je eenzaam bent,
dat voor jou de zon niet schijnt
ik laat je van gedachten veranderen
in deze stad huilt de regen vol verdriet
geen wereld die daar iets geeft
om de oude man die in zijn eentje leeft
zittend op een versleten stoel in het café
kijkend over de rand van zijn herinnering
zijn handen warmend aan het glas
de straten van Londen
ik neem je bij de hand
hoe kun je me zeggen dat je eenzaam bent
als dit beeld op je netvlies rust
Reacties op dit gedicht
| semara : | Dinsdag, februari 18, 2020 07:57 |
| Eenzaamheid en/of depressie zit heel complex in elkaar, dat gun je niemand. En het hoeft gelukkig niet samen te gaan. |
|
| Clarice: | Maandag, februari 17, 2020 23:10 |
| Mooi geschreven maar toch kan je denk ik moeilijk oordelen over de eenzaamheid van een ander. Die zit van binnen en kan een ander moeilijk voelen. Gts, Clarice | |
| waterval: | Maandag, februari 17, 2020 15:27 |
| het liedje van Ralph Mc Tell beschreef het al in 1968... Maar het is van alle tijden... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| M-Rose: | Maandag, februari 17, 2020 12:15 |
| Let me take u by the hand and lead u2 through the streets of Londen = from Ralph Mc Tell -SU | |
| Anneke Bakker: | Maandag, februari 17, 2020 10:00 |
| Een gedicht dat menigeen zal raken, ben stil na het lezen hiervan, je bent er mee begaan zoals ik het lees. Ik wens jou alle goeds en mooie dag. Anneke |
|
| Hans Winter: | Maandag, februari 17, 2020 09:24 |
| zij lijken te zijn van alle tijden als wij in talloze malen ons aller voorbijgaan of soms ons en toch... hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rien de Heer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||