wolkenpoëzie
wolkenpoëzie
letters en woorden die holografisch geprojecteerd
waren op wolken worden door het woeste koppel
ciara en dennis danig door elkaar gewaaid
verwarring alom bij het verwaaid publiek die
niet meer weet wat er nu eigenlijk gezegd wordt
door dichters en poëten die ten einde raad zijn
wat dichten ze nu weer horen we het mensdom
schreeuwen tegen de verantwoordelijken
en of dat alles nog niet genoeg is dwarrelen
letters en woorden in chaos naar beneden
betraand door regen en hagel zodat allen
huiswaarts keren met hun eigen wolkenpoëzie
Reacties op dit gedicht
| semara : | Dinsdag, februari 18, 2020 10:24 |
| Nou inderdaad, als mijn haar maar goed zit😁 | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 18, 2020 10:12 |
| Ik denk dat die verwarring is bedoeld om dát poëzie te noemen, spel van woorden die overejkaar rollen net als wolken. Me kan het toch mooi vinden en lezen als dichterlijke vrijheid benoemen. Wolkenpoëzie. De zon schijnt en ik wens je een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||