In het razende van storm
glom onvervaarde regenworm

en hongerig landde de meeuw
op gras, trappelde met poten
of er iets te versnaperen was

worm wilde met kopje hoog
boven het maaiveld uitsteken
maar kende zijn pappenheimers 

die in stormbreken boven golven
doken en zijn maatje vis opdolven

al trapte meeuw verwoed, gestaag
worm bleef stoicijns in onderlaag

liet het geweld boven hem begaan.
de meeuw hopeloos hongerig staan

er is geen moraal in dit verhaal
dan storm en leven ondergronds

mopperde meeuw binnensmonds
naar wijzer geworden regenworm.