vergeven.
Vergeven.
vergeven is jezelf
ontlasten
van haat, wrangheid, donker gemoed.
Iets los laten wat
Je kan breken
Uitsluit van al het aardse goed.
Het is de stap, die
vleugels aanmeet
die je doen zweven naar een nieuw oord
waar deze uitspraak
die je griefde
nooit en te nimmer is gehoord.
Het opent alle
Liefdespoorten
Waarin het kwaad als sneeuw versmelt.
De lentelach
Doet wederkeren
Voldaan de rijke bloesem meldt.
th
vergeven is jezelf
ontlasten
van haat, wrangheid, donker gemoed.
Iets los laten wat
Je kan breken
Uitsluit van al het aardse goed.
Het is de stap, die
vleugels aanmeet
die je doen zweven naar een nieuw oord
waar deze uitspraak
die je griefde
nooit en te nimmer is gehoord.
Het opent alle
Liefdespoorten
Waarin het kwaad als sneeuw versmelt.
De lentelach
Doet wederkeren
Voldaan de rijke bloesem meldt.
th
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, februari 27, 2020 17:51 |
| Het vergeven heeft pas effect als dat van beide kanten komt, de ene poort open gezet en de andere dicht blijft is een pijnlijke ervaring. Geef mij die bloesemende lentelach . Mooi gedicht met een verborgen boodschap. Fijne avond Teun. Anneke |
|
| Aquarel: | Donderdag, februari 27, 2020 08:13 |
| Ik ben het ermee eens, dat vergeven zo belangrijk is, bevrijdend ook. Ja, het is een zwaar proces, maar oprecht vergeven van zowel mezelf als anderen, heeft mij zeker veel verlichting gebracht. Ik vind daarom jouw gedicht bijzonder mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Autumn2: | Donderdag, februari 27, 2020 07:39 |
| Correctie: slopender. | |
| Autumn2: | Donderdag, februari 27, 2020 07:36 |
| Was het maar zo sprookjesachtig zoals jij het hier beschrijft...Vaak is het proces zoveel slopende. Het is mooi om te dromen in deze wereld... | |
| Autumn2: | Donderdag, februari 27, 2020 07:11 |
| Zo mooi beschreven, dit moeilijke werkwoord! | |
| Hans Winter: | Woensdag, februari 26, 2020 18:09 |
| is dit niet jezelf ermee ‘verzoenen’? vergt vergeven niet de inzet van alle twee ten behoeve van de wending ten goede? want dan is er niet meer het leed samen aanzien waardoor de dader zich om gaat vormen, los gezien van de daad ook zo zal wezen. meedenkersgroetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2020 | ||
| Thema's: | ||