ik schonk je mijn hart
je sloeg 't uit mijn handen
ik schonk je mijn vertrouwen
je nam 't tussen je tanden
liet je binnen in mijn belevingswereld
je kon het niet waarderen
liet die kans niet onbenut
dit wezen te kleineren
ik tracht altijd eerlijk te zijn, oprecht
al is dat niet altijd wat je wilt horen
gaf me volledig bloot
ook dat kon je niet bekoren
de weg was moeizaam, zwaar
ik heb er veel van kunnen leren
en als klap op de vuurpijl
'k sloeg ook nog aan het projecteren
mensen stellen dat ik naief ben
veels te goed van vertrouwen
te open, te vrij
wel
wat anderen met dat vertrouwen doen
zegt gelukkig niets over mij!