Vonk van ons
VONK
Dat puntje licht aan zijn eind
dat scheen te doven, morgen
weer groter wordt,
etmaal na etmalen
De vele schijngestalten
van het niets, het donker
en het licht zij smelten
samen in ons en zijn
van dezelfde makelij.
Dat puntje licht aan zijn eind
dat scheen te doven, morgen
weer groter wordt,
etmaal na etmalen
De vele schijngestalten
van het niets, het donker
en het licht zij smelten
samen in ons en zijn
van dezelfde makelij.
Reacties op dit gedicht
| Stanislaus Jaworski: | Woensdag, maart 11, 2020 18:35 |
| Vonk van lig Die punt is lig aan die einde dit het gelyk of dit môre sou uitgaan word weer groter, etmaal na etmalen Die vele verskynings van die niks, die donker en die lig smelt saam in ons en is van dieselfde oorsprong. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||