De laatste lach
de laatste lach
ik zag
de wereld tot
stilstand komen
huilde toen
de laatste lach
stierf in mijn dromen
nog was de
zorg zichtbaar voor
de gebleven mens
in kleine sketches
bloeide liefde
als enige wens
niet de nood
heeft hen toen
samengebracht
wel het besef
dat zij deel waren
van alles wat nog rest
wil melker
14/03/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 14, 2020 11:50 |
| Alsof de naderende dood in de ogen kijkt Wil na een laatste glimlach. Wens jou alle goeds en mooi weekend. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, maart 14, 2020 11:34 |
| treffend th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||