Het zonlicht is in kracht aan het winnen
En toch is het in de wereld een beetje donker
De wereld die verkleint blijf toch liever binnen
Kijk naar een beeldscherm en niet naar die mooie ster

En zie de wereld staat in brand
Een pandemie heeft zijn weg naar ons gevonden
Het zweet loopt door ieders hand
Meer dan ooit zijn we nu met elkaar verbonden

De helden dragen blauw en wit
En vechten aan het front
Denk dus maar eens aan hen als je verplicht thuis zit
Zij zijn het die ons verzorgen en helen deze wond

Wanneer dit gevecht voltooid verleden is
Vergeet hen dan niet
Want deze onbezongen helden vormen geschiedenis
Geef ze hun welverdiende eerbied

Niet alleen nu maar ook na deze chaotische dagen
Wanneer we zelf onze weg weer mogen kiezen
Wees dankbaar voor de krukken die je dragen
Ook nadat die hun noodzaak verliezen

Deze ode is voor een en voor allen
Die de Hippocratische eed gezworen heeft
Voor hen die na ontelbare keren vallen
Telkens opstaat voor een ander en niet opgeeft

Voor hen die het leven zo hoog achten
Dat ze het eigen leven geven
Die verder gaan ver voorbij de eigen krachten
Zij die juist voor de ander leven