Ik weet niets ....
Ik weet niets…
Van alle micro-vandalen
die de wereldburgers grijpen
Ik zie en hoor de verhalen
begin het bijna te knijpen
In beweging door het land
in deze onzekere tijden
Wat kleeft er aan mijn hand
ben ik aan het verspreiden
Geen kuchje en geen zucht
of verhoging van mijn graden
Geen vuiltje aan de lucht
of zit ik nou te raden
Dat wat je niet goed kan zien
kan je evengoed flink verstoren
Zelfs behoorlijk raken bovendien
dat knoop ik in mijn oren
Mijn omgang kent nu regels, maat
met afstand en terughoudendheid
Ik bedoel het echter heus niet kwaad
het is, dat ik liever risico vermijd
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, maart 19, 2020 13:48 |
| We moeten niet paranoia worden maar enige voorzichtigheid is wel aangewezen, dus goed van je. Mooi geschreven, gts Clarice | |
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||