Magie
magie
zij spreidde
haar handen
hield hun
blikken gevangen
goochelde snel
ieders verlangen
het waren
niet haar
vlugge vingers
of afleidingstrucs
pure magie bracht
ieder van stuk
in verbazing en
niet begrijpend
zag je hun
vlugge kijkers
haar gangen
minutieus volgen
zij wierp
haar licht op
donkere wegen
waar hun aandacht
dan even te
lang bleef steken
was al
verdwenen
bleek in een
nieuwe kleur
weer ongemerkt
te zijn verschenen
gaf hen
haar lach voor
de magie die zij
zagen gebeuren
in een grote
waaier vol kleuren
wil melker
24/03/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 24, 2020 11:41 |
| Van een toverheks kun je ook nog wat leren Wil, want die zijn heel slim. Zonnige groeten. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, maart 24, 2020 09:31 |
| het wonder van karakter th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||