Nu
Ik heb ze vandaag laten gaan
Tranen die ik te lang heb gespaard
Verdriet om mensen die ik niet ken
maar mijn gevoelens hebben ze niet bedaard
De dagen gaan als een waas aan mij voorbij
Ik ben wakker maar toch ook niet
Een hoofd gevuld met enkel watten
en dit keer niemand die het ziet
Het voelt alsof ik een droom leef
Een waaruit ik maar niet ontwaak
Een droom waaruit ik uitgeput wakker wordt
Ik wil deze droom niet meer
Ik staak
Vanaf nu zet ik elke stap ondoordacht
handel ik vanuit overlevingsdrang
Vul ik mijn hart met hoop voor de toekomst
Demp ik mijn onrust met innerlijk gezang
En zo vloeit de angst soms even weg
Zie ik het licht tussen de onzekerheid en vragen
Laad ik mij op met liefde en hoop
En ontstaan er schitteringen in de te lange dagen
En tijdens die schitteringen
Zo zinvol, rustgevend, maar tegelijkertijd zo klein
Versterk ik mijzelf met de gedachte
Dat in de toekomst
onze dagen weer net als vroeger zullen zijn
Tranen die ik te lang heb gespaard
Verdriet om mensen die ik niet ken
maar mijn gevoelens hebben ze niet bedaard
De dagen gaan als een waas aan mij voorbij
Ik ben wakker maar toch ook niet
Een hoofd gevuld met enkel watten
en dit keer niemand die het ziet
Het voelt alsof ik een droom leef
Een waaruit ik maar niet ontwaak
Een droom waaruit ik uitgeput wakker wordt
Ik wil deze droom niet meer
Ik staak
Vanaf nu zet ik elke stap ondoordacht
handel ik vanuit overlevingsdrang
Vul ik mijn hart met hoop voor de toekomst
Demp ik mijn onrust met innerlijk gezang
En zo vloeit de angst soms even weg
Zie ik het licht tussen de onzekerheid en vragen
Laad ik mij op met liefde en hoop
En ontstaan er schitteringen in de te lange dagen
En tijdens die schitteringen
Zo zinvol, rustgevend, maar tegelijkertijd zo klein
Versterk ik mijzelf met de gedachte
Dat in de toekomst
onze dagen weer net als vroeger zullen zijn
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Woensdag, maart 25, 2020 21:24 |
| Heel erg mooi geschreven, MirjamA. Niet makkelijk maar het is de enige weg vooruit, wens je het beste, gts Clarice | |
| teun hoek: | Woensdag, maart 25, 2020 16:24 |
| mooi , ik hoop met je mee th |
|
| christina: | Woensdag, maart 25, 2020 16:08 |
| tranen van de ziel ze geven je lucht blijf hopen he er is steeds weer een nieuw begin ..liefs christa ik weet dat je al heel lang je hart hier lucht blijf dat doen meis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MirjamA |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||