Het blonde
het blonde
ik zag zand
tussen je vingers
verglijden in een
constante stroom
van stukjes lijden
een enkeling
glinsterde positief
vlaagde speels
in de wind het
blonde van een kind
een constante
trits boodschapte
zwaartekrachtmoedig
altijd inwisselbaar
en diepbedroevend
jouw handen
hebben teveel
leven gegeven in de
afgelopen jaren zonder
eigen energie te sparen
juist in deze tijd
van dodelijke calamiteit
is thuis de enige basis
die in gezondheid
nog naar toekomst reikt
wil melker
26/03/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, maart 26, 2020 14:47 |
| Dat noemen ze beschermd wonen, maar hoelang mag joost weten. Dat het jou goed mag blijven gaan. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, maart 26, 2020 09:13 |
| bescherming th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||