even geen bezoek
Even geen Bezoek
De lucht trilt van stilte
Herinneringen zweven
Als spoken uit een ver verleden
Traag balancerend
Door gangen
Waar daglicht
Schaduwen trekt
langs muren
Koffie geurt
tastende handen
Vinden hun weg
Fletse ogen
zoekend naar geliefde
handen op dubbel glas
en broze glimlach
geen omhelzing
alleen de stilte
dagritme bepaalt
door angst, en onzekerheid
minuten worden uren
hoe lang zal dit verdriet nog duren?
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zaterdag, maart 28, 2020 11:11 |
| Laat ons proberente genieten van het pure, de stilte waar vogelengezang bovenuit komt en vergeet toch ook al die voorjaarsbloeiers niet te bewonderen, zij zijn ervoor gemaakt... Sterkte ! |
|
| Aquarel: | Vrijdag, maart 27, 2020 17:01 |
| Het is zwaar, de eenzaamheid. Hoe lang het duurt is onbekend. Goed dat je schrijft. Veel sterkte, liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Vrijdag, maart 27, 2020 12:21 |
| wij weten het niet , sterkte th |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, maart 27, 2020 11:29 |
| Zö oud te moeten worden is bedroevend, ik huiver bij die gedachte. Wens je heel veel kracht en sterkte toe. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paul Willems (Quikkie) | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||