Tot oneindig
Mijn hart zal naar je zoeken,
in het donker en het licht
in het noorden en het zuiden
in het open en het dicht.
Ik zal je zoeken tot oneindig
tot ik niet meer zoeken mag.
Dat de tijd op is en de eeuwig,
dat nare loslaten op een dag.
Dag m’n liefste liefde,
het doet me nog zo’n pijn
het te moeten accepteren
dat je nooit meer hier zal zijn
in het donker en het licht
in het noorden en het zuiden
in het open en het dicht.
Ik zal je zoeken tot oneindig
tot ik niet meer zoeken mag.
Dat de tijd op is en de eeuwig,
dat nare loslaten op een dag.
Dag m’n liefste liefde,
het doet me nog zo’n pijn
het te moeten accepteren
dat je nooit meer hier zal zijn
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, maart 29, 2020 22:35 |
| Mooi geschreven Sluierstaartje, het voelt zo onaf. En ook al weten we niet of het bij de dood stopt, weet ik niet of het goed is te blijven zoeken... Moeilijk he. Wens je veel sterkte, gts Clarice | |
| Aquarel: | Zondag, maart 29, 2020 18:28 |
| Heel veel sterkte toegewenst. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sluierstaartje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||