Geen woorden
De virus uit de wereld helpen met elkaar ...
Samen, dan is een ieder je dankbaar ...
Langzaam zie ik weer positieve dingen voorbij komen
Waardoor me ogen volstromen ...
Afvragend waarom nu wel en anders niet...
Het spijt me fantastisch maar dat doet me verdriet...
Ik ben vast de enige niet die dit ziet...
Een vogel zingt wederom haar hoogste lied...
Daar zitten we dan in huis, buiten is het guur en kil ...
De zon, de natuur in dat is wat ik wil ...
Nu maar hopen dat het virus de wereld snel verlaat...
En we naar elkaar omkijken, saamhorig zullen zijn zoals het nu gaat ...
Mensen sta je mannetje, Blijf gezond en alert!
Wees paraat!
Marianne Jansen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, maart 30, 2020 15:46 |
| maar daar buitenshuis kan je wel bezonnen een nog tikkeltje frisse zucht slaken, uitwaaiend zwaaiend opgelucht in verwonderende verbonden toch aan elkaar geraken. groetje voor deze dichter dag de dauw in je licht bewogen oogopslag, anderhalver hans |
|
| Clarice: | Zondag, maart 29, 2020 23:19 |
| Gelukkig zijn de mensen meer begripvol en er meer voor elkaar, dat is toch iets positiefs. Goed geschreven, gts Clarice |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sweetheart1980 | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||