Stukje thuis
stukje thuis
zij spraken alle talen
kleurden gevoelens
en emoties in het
raken met de hand
liefdevol ontmantelden
wij het lang gedroomde
huis ieder met eigen
herinneringen als een
onbereikbaar stukje thuis
stenen zijn gestapeld
verwijderd is de specie
van de tijd dat wat
door onze handen ging
kende geen enkele spijt
het momentum leven
hebben we over jaren
uitgespreid maar samen
was altijd de eeuwigheid
een huis waarin wij
passioneel konden
leven want hartstocht
hield de spanning gezond
tot onze perspectieven
braken en fundamenten
steeds meer begonnen
te kraken omdat wij
geschrokken uit onze droom
als gevangen ontwaakten
wil melker
30/03/2020
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, maart 30, 2020 11:31 |
| heftig th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, maart 30, 2020 10:05 |
| Dit stukje thuis opgesloten als in een gevangenis voelt als een straf die ik niet heb begaan. Zonnige en gezonde groet gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||