Repeterende liefde
repeterende liefde
we dachten
de mozaïek van het
leven te hebben gelegd
jij met magie
en een stralende lach
ik creatief in kracht
wij moduleerden
heerlijke kleuren
repeterende liefde was hot
op vloeren en muren
onze kunst kende alleen
adembenemende uren
oefenden geen puzzels
maar verbonden wat
zichtbaar node werd gemist
plakken en voegen
deden wij met pure
liefde als ultiem genoegen
toch heeft het marmeren
bad ons nooit de conceptie
van volmaaktheid gebracht
wil melker
31/03/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 31, 2020 14:55 |
| Het marmer stelt toch ook niks voor Wil, laat de liefde maar repeteren, dát is de kunst van ultiem genoegen. Gezonde groeten stuur ik je . Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, maart 31, 2020 11:16 |
| als de liefde zich maar verdiept behoeft geen marmeren bad th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2020 | ||
| Thema's: | ||