ongeloof
Ongeloof
Tot voor kort leek het alsof
de wereld ons dorp was.
Mensen werden wereldburger.
Verlieten hun woningen om te gaan
wandelen in Peru en Maleisië.
Bezit was niet langer belangrijk.
Beleving was het nieuwe bezit.
Veel meemaken.
Overal bij zijn.
Alles gezien hebben.
Plotseling bemoeilijkt het coronavirus
dat perspectief.
Sportwedstrijden,
popconcerten,
theatervoorstellingen
worden afgelast.
De wereld leek ons dorp
En opeens wordt ons dorp de wereld.
Voor even wellicht.
Een uitgelezen moment om over
het leven na te denken.
Claire Vanfleteren ©
Tot voor kort leek het alsof
de wereld ons dorp was.
Mensen werden wereldburger.
Verlieten hun woningen om te gaan
wandelen in Peru en Maleisië.
Bezit was niet langer belangrijk.
Beleving was het nieuwe bezit.
Veel meemaken.
Overal bij zijn.
Alles gezien hebben.
Plotseling bemoeilijkt het coronavirus
dat perspectief.
Sportwedstrijden,
popconcerten,
theatervoorstellingen
worden afgelast.
De wereld leek ons dorp
En opeens wordt ons dorp de wereld.
Voor even wellicht.
Een uitgelezen moment om over
het leven na te denken.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, april 06, 2020 21:44 |
| Dat klopt, hetzelfde voor iedereen nu. Niemand hoeft zich te profileren, dat schept misschien ook mentaal rust. Mooi geschreven, gts Clarice |
|
| Hans Winter: | Maandag, april 06, 2020 20:04 |
| moge deze goede week van bezonnen begonnen vertoeven dit treffend te berde brengen. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2020 | ||
| Thema's: | ||