Juist nu, lieve papa,
heb ik je zo hard nodig.
Nu mij onrecht is aangedaan,
door hen die ik dacht te kunnen vertrouwen.
Juist nu, lieve papa,
heb ik je raad, je liefde zo hard nodig,
nu mijn hart is gebroken,
en niet meer genaaid kan worden
omdat ik me juist genaaid voel
Jij liet mij altijd weer
met beide voeten op de grond
terecht komen. Jij liet mij praten
en huilen maar zag ook de keerzijde.
Als ik door mijn verdriet en boosheid
overspoeld dreigde te worden
leerde jij mij het niet erger te maken dan het was.
Leerde jij mij verder te zien.
Juist nu heb ik je stille omhelzing,
je knuffel, je troost zo hard nodig.
Juist nu heb ik ik zo nodig om te bagatelliseren
om verder te zien.
Juist nu heb ik jouw zo hard nodig
Ik wilde maar dat je er nog was,
maar moet het enkel doen met de herinnering.