Buiten staande,
kijk ik naar de hemel, die boven
mij is uitgespreid. Goudomrande wolken,
want daarachter schijnt de zon, die zijn
best doet, zoals altijd, om door het wolkendek
te komen. Een dag zoals zovelen.
Maar in feite moet je dankbaar zijn, dat je
hier op aarde leven mag.
Een klein deeltje ben je, van dit grote universum.
Je moet elke dag zien als een geschenk aan jou gegeven,
en jij doet ermee wat jij goed en nodig acht.
Het is aan jou op welke manier je je leven inhoud wilt
geven. Zie leven niet als iets vanzelfsprekends, maar als
iets kostbaars, dat je moet koesteren.
Probeer het juiste te doen, want de tijd tikt door, of je
het nu wilt of niet.
De tijd is genadeloos, je kunt de momenten niet terughalen
die al gebeurd zijn in je leven, doe er iets goeds mee, met
je tijd. Dankbaar moet je zijn, dat je in een land woont waar het vrede is, en niet elke dag hoeft te vrezen voor je leven.
Dat je mogelijkheden hebt en kansen, en deuren die voor je open kunnen gaan. En als je een deur, een hoofdstuk in je leven afsluit, dan open je een andere, om te ervaren hoe het achter die deur is.
Wees tevreden met wat je hebt, heb niet altijd honger naar meer. Een klein gedeelte zijn wij van deze wereld, je bent hier om te leren, het leven is een leerproces. Wees blij dat die kans je gegeven is, en geniet van wat het leven je biedt.
Wees blij met elke dag datje leeft en ademt, dat je leven mag.