Ik kijk en verlies mezelf, in die groene ogen
van jou. Zou er wel in willen zwemmen, een duik nemen,
als dat mogelijk was. Maar ach, het is maar fantasie.
Je persoonlijkheid weerspiegelt zich in je ogen. Je bent
lief en gevoelig en beschermend voor degene van wie je houdt.
En dat lees ik terug in je ogen. Ik kan er geen genoeg van krijgen, om erin te kijken.

Je kunt jezelf zo verliezen soms,
als je de ander diep in de ogen kijkt.
Dan verdwijnt de wereld even om je heen.
En ben je allebei de weg een beetje kwijt.
Het is alsof je elkaar kust met je ogen.
Zo voelt dat ongeveer, het is zo intiem.
En als je er niet bent, zijn het altijd je ogen
die ik voor mij zie.

De ogen, spiegels van de ziel.
Zo worden ze weleens genoemd.
Als je liegt, zullen je ogen je verraden,
de waarheid spreken, als je goed kijkt, dan
zul je het zien... Ik ben dol op je, en als ik je
aankijk, dan weet ik dat het wederzijds is.

Jij en ik, naar elkaar kijkend,
En de liefde voelen, door je hele wezen heen.
Ik kan en wil niet zonder je.
Onze ogen die naar elkaar kijken, die de
taal van de liefde spreken. Woorden zijn niet nodig,
onze blikken zeggen alles al wat we bedoelen, liefde
hoef je niet altijd uit te spreken, liefde kun je voelen.