Innerlijk
verscholen zit ik nu in
de eierstokken van boazum
ik ben nu in een prikkelfase
van een nieuw vermoeden
de hardnekkigheid van
mijn gevoel verbaasde mij
het is als ik te kleine kleren
aan heb het leven knelt mij
ik mis de tijd die ik
niet meer terug vind
mijn leven staat nu tussen (haakjes)
een emotionele last
waar gaat mijn wereld naar toe
toch heb ik wel plannen om
het leven verder in te delen
Klaes
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 24, 2020 17:45 |
| Er altijd blijven voor gaan en blijven geloven | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 24, 2020 10:32 |
| Ik lees tussen de regels dat je opzoek bent naar een nieuwe toekomst Een emotionele last los laten kost tijd, neem die tijd. Ik wens je alle goeds Klaes met een zonnig groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, april 24, 2020 10:27 |
| moet lukken succes th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: Klaes | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2020 | ||
| Thema's: | ||