zondag 3 mei.
Zondag 3 mei.
Klokken luiden
bijna lege kerken
zoals de leegte na oorlogsverlies.
Gedachtenis aan
75 jaar geleden
blijven gedenken als advies.
Dankbaarheid
Vermengd met droefheid
Om wat is, doch toen is geweest.
diep geworteld
In veel levens
Vrijheid, na oorlog, intens gevreesd.
In de kerktuin waait
de driekleur
halfstok getuigd ,als monument
van onuitgesproken
woorden
dat geen klankenbodem kent.
Afgrijselijk leed
ontstaan door mensen
liederen klinken bij orgelspel
’t Wilhelmus wil
hiertoe Vertolken
al die mensen blijven bij ons in tel.
th
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zondag, mei 03, 2020 15:43 |
| herkenbaar mooi geschreven teun fijne zondag | |
| Dirk Hermans: | Zondag, mei 03, 2020 10:04 |
| De kerk is niet helemaal leeg hier bij ons wordt er iedere dag een viering gedaan die je kan volgen op fb en bepaalde tv zenders als wij dat hier bekijken is het geloof sterker geworden de vieringen worden veel gevolgen en iedere dag doe ze ook de rozenkrans ook live op fb 21uur daar zijn ook vele volgers het mooi om te zien hoe die verbondenheid sterker is geworden al zitten ze thuis en niet in de kerk maar de verbondenheid van samen ons geloof te vieren is er wel en maakt het zo kostbaar mooi | |
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 03, 2020 10:01 |
| Ontroerend en tegelijk zo droef-mooi verwoordt Teun.ik herinner mij het afschuwelijke gebeuren van die hel in die dagen. Stil lees ik dit gedicht. Zonnige groeten in vrijheid. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||