Genegenheid, Belicht
Bedenk jij de nacht,
In een spannende donkere mysterie.
Bedek ik het met sterren.
Kristallen van genoegens en schitterende verlangens.
Dan kijken we samen naar de vonkjes uit het raam.
Een deftige vertoning van vuur en vlam.
Jou passionele strelen op mijn hoopvolle lippen maakt deze avond zelfs de maan verlegen.
Daar waar het onafgebroken voor ons scheen, staat enkel de samengesmolten schaduw van ons twee.
De ronde en het licht als ware door ons verteerd.
Vanaf die afstand kijk de wereld mee.
Naar ons, met verlangens en liefde vervulde silhouetten, gehuldigd in het wit.
In een spannende donkere mysterie.
Bedek ik het met sterren.
Kristallen van genoegens en schitterende verlangens.
Dan kijken we samen naar de vonkjes uit het raam.
Een deftige vertoning van vuur en vlam.
Jou passionele strelen op mijn hoopvolle lippen maakt deze avond zelfs de maan verlegen.
Daar waar het onafgebroken voor ons scheen, staat enkel de samengesmolten schaduw van ons twee.
De ronde en het licht als ware door ons verteerd.
Vanaf die afstand kijk de wereld mee.
Naar ons, met verlangens en liefde vervulde silhouetten, gehuldigd in het wit.
Reacties op dit gedicht
| Connection: | Dinsdag, mei 05, 2020 23:02 |
| september heeft gelijk, zoals hij spannend het mysterie bedenkt mooi bedicht. Groeten |
|
| Johny Donovan: | Dinsdag, mei 05, 2020 19:40 |
| treffend geschreven Saskia! | |
| september: | Dinsdag, mei 05, 2020 19:15 |
| Ik hou erg van mystiek. In dit gedicht heel mooi verweven met liefde en genegenheid. Erg mooi geschreven. Vriendelijke groet. | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||