Ingewikkelde dans
Zand als een vervrommeling,
onze voeten zetten zich af.
Het zand toont de sporen,
van onze aantrekking naar elkaar.
Magnetisch te noemen,
maar we zijn beide te bang.
Je vertwijfelde blik,
ik kan je gedachten raden.
Een eigen ontworpen realiteit,
dat je mij niet kan geven wat ik nodig heb.
Mijn blik spreekt ook boekdelen,
ik ben in de war.
Samen zijn wij vuurwerk,
mooi, spattend en in allerlei kleuren..
Maar ook gevaarlijk en uiteenspattend.
Ik ben overweldigend geweest,
van enthousiasme en liefde vooral.
Zette de klok vooruit,
ontnam je van tijd.
Het zand is inmiddels zo vertrapt,
stappen die vooruit en achteruit gezet worden..
Proberen te blijven staan,
een simpele dans is genoeg.
Maar de aantrekking tot elkaar zit in de weg..
de magneet brengt ons terug in het patroon.
Het patroon van angst, twijfels en aantrekking.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, mei 08, 2020 14:12 |
| Mooi geschreven, Animola. De vraag is dan wat je tegenhoudt. Gts, Clarice | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 08, 2020 11:25 |
| Heftig zijn de woorden van angst maar ook van liefde, en de aantrekking. Rakend geschreven Animola. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, mei 08, 2020 10:20 |
| droevig th | |
