het was weer genoeg
de avond viel als een sprookje
in een wereld in de ban van
een vreselijk virus
even weg uit de realiteit
wandelen op het witte pad
waar het fluitenkruit als zijden kant
het groen omzoomd
boven het sterk geurende daslook
meidoorns het groen verstoppen
met prachtige bloesems
luisteren naar een koekoek
die zich uit de verte laat horen
dichterbij roept een fazant
en merels die de stilte vol zingen
het was maar even maar toch
het was weer genoeg
christa
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 10, 2020 07:19 |
| Heerlijkheid die natuurgeluiden, had graag een stukje meegewandeld, om al dat moois te horen. Wens je een fijne Moederdag. Anneke |
|
| Johny Donovan: | Zaterdag, mei 09, 2020 23:24 |
| prachtige tekst, Christa | |
| Clarice: | Zaterdag, mei 09, 2020 23:10 |
| Sfeervol lentegedicht, Christa. Gelukkig kunnen die momenten je wat opladen, gts Clarice | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||