God de zielen beschermer
Ik riep de goden
om mijn roeping
rond te strooien
Mijn ziel
dat ik uit mijn huid
heb moeten gooien
Want God traceert een wezen
Dat rond dwaalt
in een ander zijn leven
Dat het voorbeeld
van zichzelf verloochend
Daar stuurt die zijn hoogste vermogen
De hand van je vader
Is de pijl van god
de gids de radar
Die je in zijn profiel kadert
Ontsnappen aan deze profeet
Is je lichaam inleveren
in een bezopen promille
Dat je waarde
niet meer weet
Laat niemand
je lichaam vernielen
Dus blijf bij de nuchtere denkers
Blijf bij gods engelen beschermers
Neem je eer ten trouw
En ga voor datgeen
waarvan je hou
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, mei 10, 2020 14:33 |
| in de wereld godgericht willen leven geeft ons begeestering. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 10, 2020 11:47 |
| we gaan er voor th | |
| Dasje (lucky): | Zondag, mei 10, 2020 11:17 |
| Krachtig gedicht! | |
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 10, 2020 07:36 |
| Volg de pijl en je komt waar je wilt zijn om je woorden uit te strooien. Mooi verwoordt in dit gedicht. Fijne zondag. Ánneke. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||