Wacht
Over de parelmoeren brug
rijdt de scharlakenrode prins
zijn hagelwitte schimmel
op weg naar het donkere slot
waar Godewinde
zijn liefste
op hem wacht
in haar toren
zij zucht en blikt
vol verlangen naar de gouden kim
in het licht van de geluidloos
voortkruipende zon
onder de traag wentelende aarde
de jonge edelman glimlacht met tederheid
bij de gedachte aan
zijn Godewinde
zijn Godin voor wie hij
alles over heeft
Enige uren nog
dan zal hij bij haar zijn...
rijdt de scharlakenrode prins
zijn hagelwitte schimmel
op weg naar het donkere slot
waar Godewinde
zijn liefste
op hem wacht
in haar toren
zij zucht en blikt
vol verlangen naar de gouden kim
in het licht van de geluidloos
voortkruipende zon
onder de traag wentelende aarde
de jonge edelman glimlacht met tederheid
bij de gedachte aan
zijn Godewinde
zijn Godin voor wie hij
alles over heeft
Enige uren nog
dan zal hij bij haar zijn...
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Vrijdag, mei 15, 2020 20:08 |
| roodkapje ken ik al! maar die prins in 't rood nog niet... |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, mei 15, 2020 18:25 |
| Heel mooi | |
| teun hoek: | Vrijdag, mei 15, 2020 15:08 |
| romantisch th | |
| Hans Winter: | Vrijdag, mei 15, 2020 14:46 |
| die hoffelijke omgang der hoofs onder ogen komenden, het zou zomaar weer wat meer mogen in deze periode van de langer verlangers aanloop. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Johan Raaf | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||