Vogelvlucht
vogelvlucht
het regende gedachten
in het droge land
van talloze wijsneuzen
die constant wezen
naar steeds dezelfde kant
de aarde was gebarsten
toonde haar dorheid
in tal van scheuren door
een immens verlies van
kracht in verbondenheid
daar waar het laatste
groen verbrandde aan
boom en struik vocht men
zelfs om schaduw voor ieder
stukje onbeschermde huid
in snelle vogelvlucht
wat dagen terug naar
het stuwmeer en de dam
zij hebben natuur gestolen
maar hun water leeft niet lang
wil melker
18/05/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 18, 2020 10:30 |
| De natuur is compleet uit haar evenwicht lijkt wel. Ik zou je een frisse regenbui willen wensen om de scheuren in de aarde te dichten. Maar regen verveelt zo gauw Wil. Daarom een zonnige dag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, mei 18, 2020 09:23 |
| regen van levensbelang th mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||