Gepluisd
gepluisd
we hebben
paardenbloemen
gepluisd
nooit wetend
waar ooit
die eindeloos
lange adem huist
gezucht om
zorgen die ons
sterker raken
dan we toen
dachten dat
onze schouders
konden dragen
we hebben
geluk gehad
want na een
uitademing
kwam eigenlijk
vanzelf onze
lucht weer terug
corona speelt
een gemener spel
hoe wij ook
ademen en zuchten
nooit zal de saturatie
voldoende zijn om
ons op te luchten
wil melker
19/05/2020
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, mei 19, 2020 23:12 |
| mooi geniet van de zon de komende dagen | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 19, 2020 11:28 |
| In één ademtocht de pluizenbol leeg blazen en je word honderd jaar zegt men. Nou ik ga al aardig die kant op Wil. Ik zal het blijven doen. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, mei 19, 2020 08:50 |
| invoelende zorg th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||