Ik sta voor het duister
hij is hier, wordt er gefluisterd
ik hef mijn hand
ze laten elkaar los
en maken een pad
bang schuifel ik over het mos

Ogen kijken vanuit het inktzwarte toe
en roepen om de beurt kiekeboe
ik ben er, schreeuw ik naar niemand
een lach weerklink doorheen geestenland

Dan beginnen bomen te bewegen
mossen komen mijn benen tegen
planten vormen rivieren
en omringt door dieren
word ik meegesleurd

Ze laten mij los op het kreupelbos
zijn huis staat voor mij
de ramen vliegen open
en wind stormt naar buiten

De wind neemt mij mee
sleurt mij naar boven
en laat mij naar beneden vallen
een schele lacht doorbreekt de stilte

Schaduwen stormen naar elkaar
benauwd neem ik ze waar
een gedaante verschijnt
de schaduw verdwijnt

Mijn meester staat voor mij
en maakt een knieval
hij heft zijn hand dolblij
de wind laat mij gaan

Hij grijpt mijn strot
en trekt mij rechtop
sorry voor dat
ik hou nogal van een grap

Ik kniel neer op beide knieën
mijn mond raakt de grond
je bent laat, zegt zijn zware stem
toon mij je vloek

Mijn lichaam vult zich met kracht
mijn ogen vullen zich met de nacht
ik zie geen licht en geen warmte
wat ik zie is het donker, de demonen en koude

Alles rondom mij begint te schudden
mijn meester begint te sidderen
planten, dieren, bomen en een stuk van het huis
vliegen de lucht in en veranderen in gruis

Stop
stop schreeuwt hij
ik verlies mijzelf
en het donker neemt over

Hij heft zijn beide handen
en ik voel mezelf terugkeren
zijn schaduwen grijpen mij
en ik voel mij neerzakken

De zon en maan wisselen
5 keer van plaats terwijl ik slaap
het licht grijpt mij mee
ik word wakker geschud

Het huis dendert en davert
ik kijk het raam
en zie mijn meester staan
dodelijk gewond

Een schaduw zweeft door de lucht
en omringt hem met duisternis
het grijnst naar mijn meester
en richt zijn zwaard richting de maan

De magie in mij neemt het over
maar deze keer zie ik geen duister,
demonen of koude
deze keer zie ik licht en warmte
mijn hand richt zich naar de schaduw

De lucht begint te trillen
de schaduw draait zich richting mij
een ijskoude schreeuw weerklinkt
voor hij verdwijnt in de schaduwen

Mijn meester kijkt mij aan
mijn leerling, zegt hij
je bent genezen