Nattigheid
nattigheid
ik regen maar
de druppels
in mijn hoofd
spatten niet op
ze vallen
amper maar
vloeien samen
in meanderen
volgen het
hersenprofiel in
hun kronkelende
systematiek
vaag kleurt het
visuele centrum
de regenboog die
buien begeleidt
naast de
gangbare emoties
zoals haat en nijd die
mij soms overkomen
ik voel wel
nattigheid maar mij
ontbreekt de plu als
genenfoutje in het nu
wil melker
20/05/2020
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Donderdag, mei 21, 2020 23:44 |
| steeds voel je ze opkomen en dan toch weten ze er niet door te komen, ze blokken om maar niet te hoeven ervaren wat jij juist eruit zou moeten krijgen... liefs lodi |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 20, 2020 10:24 |
| Ik wens je alle goeds Wil en sterkte. Ik leef met je mee. Hartelijke groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, mei 20, 2020 09:29 |
| hoe gaat het Wil ? sterkte th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||